خُطبه فدکیه یا خطبة لُمَّة سخنرانی حضرت فاطمه(س) در مسجد النبی که در اعتراض به غصب فدک ایراد شد.

ابوبکر پس از رسیدن به خلافت‌ با منسوب کردن روایتی به پیامبر(ص) مبنی بر اینکه پیامبران از خود ارث برجای نمی‌گذارند، دهکده فدک را که پیامبر(ص) به فاطمه(س) بخشیده بود، به نفع خلافت مصادره کرد. فاطمه پس از بی‌ثمر بودن دادخواهی‌اش به مسجد پیامبر رفت و خطبه فدکیه را ایراد کرد. او در این خطبه بر مالکیتش درباره فدک تصریح کرد. همچنین به دفاع از حق علی(ع) درباره خلافت پراخت و مسلمانان را به خاطر سکوت در مقابل ستم به اهل بیت(ع) سرزنش کرد.

خطبه فدکیه مجموعه‌ای از معارف در زمینه‌های خداشناسی، معادشناسی، نبوت و بعثت پیامبر اسلام(ص)، عظمت قرآن، فلسفه احکام و ولایت را دربردارد.

متن این خطبه در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده است. 

سید عزالدین حسینی زنجانی، حسینعلی منتظری و مجتبی تهرانی بر این خطبه شرح نوشته‌اند.